Oorlog is een bijzondere situatie. Het leed dat mensen dan moeten doormaken is vaak ongekend. Dat besef je overigens pas vaak als je het zelf mee maakt. Nederland kent het geluk al sinds 1945 op eigen grond geen oorlogssituatie te hebben gehad. Gelukkig maar! Maar velen weten ook niet meer wat het is om je vrijheid te verliezen en nemen aan dat het iets vanzelfsprekends is.
Soms levert oorlog ook goede zaken op. De dwang om op je vijand vooruit te lopen, leveren uitvindingen op die, hoewel in eerste instantie gevaarlijk en bedreigend, later in het burgerleven ook goede toepassingen kent. Zo heeft de geneeskunde vooral na de 1e Wereldoorlog een enorme vlucht genomen.
Deze club is opgezet vanuit educatieve gronden en vooral om niet te vergeten. Om te blijven beseffen dat "je mening kunnen geven" niet altijd vanzelfsprekend is. Als mens moet je daar soms voor vechten, soms zelfs voor sterven.
Regelmatig zullen een of meerdere foto's geplaatst gaan worden en in het weekend een nieuwe video. Door dit te doen hoop ik een beeld en gevoel te geven voor alles wat we kwijt waren, weer terug gekregen hebben, maar wat we gemakkelijk opnieuw weer kunnen verliezen!
- - - = = o 0 o = = - - -
De winter van 1944 was bar. Arbeiders doopten Ramspol om in Smolensk, de Russische stad waar het Sovjetleger een belangrijke overwinning op de Duitsers behaalde. G.E. van Dijk, die in Ramspol op het kantoor van het Centraal Magazijn werkte, vertelde later: “Hier was het punt waar alle voorraden binnenkwamen, de zgn. ‘grote graanschuur’. De oogsten uit de polder werden van hieruit per schip naar alle mogelijke plaatsen in Nederland vervoerd. Het voedsel bleef in Nederland. In de laatste oorlogswinter is ook een gedeelte afgevoerd naar plekken waar de Duitser niet achter kwam, want de Duitsers hebben hun portie ook wel gehad! In die tijd speelde tevens de kwestie van de voedselvoorziening in West-Nederland. In de polder werd veel verbouwd wat mensen via het distributiesysteem konden krijgen. Toen werd de situatie natuurlijk heel anders. In de hongerwinter ging het voedsel per vrachtauto naar het westen.”
Dokter van de Velde
De Breskens Pocket was een gebied aan de zuidkant van het Schelde-estuarium. Het gebied werd goed verdedigd door de 64e Duitse Divisie en bestond grotendeels uit landbouwgrond die onder water was gezet. Als onderdeel van Operatie Switchback voerde de 3e Canadese Infanteriedivisie een tweeledige aanval uit op dit gebied die begon op 6 oktober en pas op 3 november werd voltooid. Gedurende deze tijd moest de infanterie door modder ploeteren terwijl ze van de ene boerderij naar de andere werkten om de Duitse verdedigers uit te schakelen. Er was weinig tot geen dekking waarachter de infanterie zich kon verschuilen en er lagen vaak mijnen in de dijken waar de Canadezen waarschijnlijk dekking zochten. Het eindigde in de volledige nederlaag van de Duitse 64e Divisie, maar tegen een hoge prijs voor de 3e Canadese Infanteriedivisie.
Amfibievoertuigen die troepen over de Schelde vervoeren.
Leden van de Royal Hamilton Light Infantry rijdend in Universal Carrier trekken door Krabbendijke.
Vertrek van prinses Juliana, prins Bernhard, prinses Beatrix en prinses Irene op 12 mei 1940 met de torpedobootjager HMS Codrington vanuit IJmuiden naar Engeland.
Afb: torpedobootjager HMS Codrington
Op deze Duitse propagandafoto marcheren leden van de Nederlandse Arbeidsdienst (NAD) in een typisch Nederlands polderlandschap naar hun werk. Symbool van de Arbeidsdienst is de spade die wordt gedragen als een geweer en die getuigt van het militaire karakter van de organisatie. De NAD vertoont sterke overeenkomsten met de Duitse Reichsarbeitsdienst en is een voortzetting van de Nederlandsche Opbouwdienst (NOD), die op 15 juli 1940 door de toenmalige, door de Duitsers aangestuurde, overheid was opgericht. De NOD was een overgangsorganisatie ter ontmanteling van het Nederlandse leger, en had als doel de stijging van het werkloosheidspercentage te voorkomen. Land bewerken is één van de voornaamste werkzaamheden van de Arbeidsdienst. Aanvankelijk neemt de bezetter genoegen met vrijwilligers, maar vanaf 1942 worden bepaalde categorieën jongeren verplicht opgeroepen. Al snel raakt de NAD steeds meer onder invloed van het nationaalsocialisme. Deze NAD-leden marcheren langs de Ho-Mole aan de Homolefeart nabij Workum.
Trugkieke 40-45: Het is oorlog!
Welkom bij Clubs!
Kijk gerust verder op deze club en doe mee.
Of maak zelf een Clubs account aan:
Statistieken
Opgericht: 01-08-2001
Eigenaar: sunny_wood
Leden: 46
Gewijzigd : 28.03.2025
Aanbevelingen : Lees aanbevelingen
45 bezoeken van gasten
Tweede Wereldoorlog – Historiek
29.03.2025
In de documentaire worden hedendaagse beelden van Amsterdam getoond, terwijl actrice Carice van Houten als voice-over verhalend vertelt over wat zich tijdens de Tweede Wereldoorlog op de getoonde plekken afspeelde.
Bron
Lees meer…
28.03.2025
Op 2 april worden in Amsterdam Stolpersteine gelegd voor Ilse Wagner en haar familie. Ilse was een klasgenoot van Anne Frank en wordt genoemd in haar dagboek.
Bron
Lees meer…
27.03.2025
Op vrijdagmiddag 11 april 2025 onthult prinses Margriet in het Julianapark in Stadskanaal een nieuw namenmonument ter nagedachtenis aan de inwoners van Stadskanaal die tijdens de Tweede Wereldoorlog om het leven kwamen.
Bron
Lees meer…
25.03.2025
De nieuwe documentaire 'De Propagandist' duikt in het leven van Jan Teunissen, de man die tijdens de bezetting uit overtuiging propagandafilms maakte voor de nazi’s. Zonder spijt of schaamte blikt hij terug op zijn rol in de Filmdienst van de NSB ...
Lees meer…
De Nederlanders hadden de vorige dag veel van hun luchtmacht verloren, waardoor de Duitsers de lucht domineerden. Stuka's lieten bommen regenen ter ondersteuning van de geïsoleerde parachutistenformaties. Hoewel deze niet al het succes hadden waarop ze hadden gehoopt, klampten ze zich hardnekkig vast aan strategisch belangrijke posities.
De Duitse verliezen op vliegveld Waalhaven waren beperkt. Foto: Bundesarchiv, Bild CC-BY-SA 3.0
Politie Opleidings Bataljon Schalkhaar 1941
In augustus 1945 zijn er in de Noordoostpolder 2.393 NSB’ers geïnterneerd. De mannen moeten op het land werken en de vrouwen helpen mee op de boerderijen. Tijdens het werk waren er mogelijkheden tot contact met omwonenden en met andere arbeiders. Na de oorlog zijn herinneringen van omstanders opgetekend. Jaap Boekee was in de oorlog nog kind, maar kon zich jaren later de NSB’ers die in de polder vastzaten, nog goed voor de geest halen. Hij had met deze mensen gesproken en vertelde dat één van deze NSB’ers hem had verteld hoe hij zich had gevoeld toen er verhalen binnenkwamen uit de vernietigingskampen in Duitsland: ‘Als we dit geweten hadden, dan waren we er wel uitgestapt. Dan was het bij ons nooit zover gekomen.’ Volgens Jaap Boekee hadden deze mensen er ‘echt spijt’ van dat ze in de oorlog de kant van de nazi’s hadden gekozen.
Soepbedeling in de oorlog
1943 – midden in de bezetting. Hartje zomer strijkt Circus Giezen neer op het voormalige Wilhelminaplein, in het centrum van Leeuwarden. Het circus biedt even wat luchtigheid in een donkere tijd.
Ongewild helpt het circus mee aan een belangrijke verzetsdaad. Het Arbeidsbureau verzorgt de registratie van jonge mannen die in aanmerking komen om in Duitsland tewerkgesteld te worden. De registratie gebeurt in een dependance, in de huizenrij rechts. De kaartenbakken waaruit namen geput worden, worden ’s nachts opgeborgen in de kluis van de Sicherheitsdienst en worden overdag naar de dependance gebracht. De SD zetelt in het Old Burgerweeshuis aan de overkant van het voormalige Wilhelminaplein. Overdag kan de dependance vanuit het weeshuis in de gaten worden gehouden. Maar de circustent belemmert het zicht. Het verzet grijpt zijn kans. Twee verzetsmannen, verkleed als marechaussees komen, in een auto die is overgespoten in politiekleuren, voorrijden bij de dependance. Ze eisen, zogenaamd in opdracht van de SD, de kaartenbakken op, laden ze in – en verdwijnen. Ver buiten de stad, worden de bakken op een boerenerf begraven. De SD is ziedend, grendelt delen van de stad af en voert razzia’s uit. Maar de bakken zijn weg en blijven weg en menig Leeuwarder jongeman heeft op die manier uitstel, misschien zelfs wel afstel, van tewerkstelling gekregen.
99 Ossen uit Beieren moesten in 1944 voor de nodige trekkracht zorgen, maar deze waren niet altijd gewillig. In een maandverslag van de Directie staat: “Met de ossen heeft men gedurende de warme dagen vreemde dingen beleefd; naarmate de temperatuur op den dag steeg werden de dieren trager en meermalen is het gebeurd dat ze in de nabijheid van water niet te houden waren en eerst gedurende langeren of korteren tijd een bad namen, onverschillig of ze iets achter zich hadden of niet.” De ossen leverden overigens niet alleen trekkracht, aldus polderwerker G.E. Dijk: “Als er een os stierf kwam er een noodslachting. Feest! Extra vlees.” En volgens Jan Wester aten de bewoners van Emmeloord bij de Bevrijding “stamppot met ossenvlees.” Toch waren er in de zomer van 1945 nog 84 ossen in de polder aanwezig, maar het is vrijwel zeker dat geen van deze ossen ooit naar Beieren is teruggekeerd.
Club-Updates
Deze week jarig
Geen jarigen deze week.