Nederland in Oorlog ( in foto's )

Oorlog is een bijzondere situatie. Het leed dat mensen dan moeten doormaken is vaak ongekend. Dat besef je overigens pas vaak als je het zelf mee maakt. Nederland kent het geluk al sinds 1945 op eigen grond geen oorlogssituatie te hebben gehad. Gelukkig maar!  Maar velen weten ook niet meer wat het is om je vrijheid te verliezen en nemen aan dat het iets vanzelfsprekends is.

Soms levert oorlog ook goede zaken op. De dwang om op je vijand vooruit te lopen, leveren uitvindingen op die, hoewel in eerste instantie gevaarlijk en bedreigend, later in het burgerleven ook goede toepassingen kent. Zo heeft de geneeskunde vooral na de 1e Wereldoorlog een enorme vlucht genomen.

Deze club is opgezet vanuit educatieve gronden en vooral om niet te vergeten. Om te blijven beseffen dat "je mening kunnen geven" niet altijd vanzelfsprekend is. Als mens moet je daar soms voor vechten, soms zelfs voor sterven.

Regelmatig zullen een of meerdere foto's geplaatst gaan worden en in het weekend een nieuwe video. Door dit te doen hoop ik een beeld en gevoel te geven voor alles wat we kwijt waren, weer terug gekregen hebben, maar wat we gemakkelijk opnieuw weer kunnen verliezen!

 - - - = = o 0 o = = - - -

De winter van 1944 was bar. Arbeiders doopten Ramspol om in Smolensk, de Russische stad waar het Sovjetleger een belangrijke overwinning op de Duitsers behaalde. G.E. van Dijk, die in Ramspol op het kantoor van het Centraal Magazijn werkte, vertelde later: “Hier was het punt waar alle voorraden binnenkwamen, de zgn. ‘grote graanschuur’. De oogsten uit de polder werden van hieruit per schip naar alle mogelijke plaatsen in Nederland vervoerd. Het voedsel bleef in Nederland. In de laatste oorlogswinter is ook een gedeelte afgevoerd naar plekken waar de Duitser niet achter kwam, want de Duitsers hebben hun portie ook wel gehad! In die tijd speelde tevens de kwestie van de voedselvoorziening in West-Nederland. In de polder werd veel verbouwd wat mensen via het distributiesysteem konden krijgen. Toen werd de situatie natuurlijk heel anders. In de hongerwinter ging het voedsel per vrachtauto naar het westen.”

De Breskens Pocket was een gebied aan de zuidkant van het Schelde-estuarium. Het gebied werd goed verdedigd door de 64e Duitse Divisie en bestond grotendeels uit landbouwgrond die onder water was gezet. Als onderdeel van Operatie Switchback voerde de 3e Canadese Infanteriedivisie een tweeledige aanval uit op dit gebied die begon op 6 oktober en pas op 3 november werd voltooid. Gedurende deze tijd moest de infanterie door modder ploeteren terwijl ze van de ene boerderij naar de andere werkten om de Duitse verdedigers uit te schakelen. Er was weinig tot geen dekking waarachter de infanterie zich kon verschuilen en er lagen vaak mijnen in de dijken waar de Canadezen waarschijnlijk dekking zochten. Het eindigde in de volledige nederlaag van de Duitse 64e Divisie, maar tegen een hoge prijs voor de 3e Canadese Infanteriedivisie.
 

Amfibievoertuigen die troepen over de Schelde vervoeren. 

Leden van de Royal Hamilton Light Infantry rijdend in Universal Carrier trekken door Krabbendijke.

Vertrek van prinses Juliana, prins Bernhard, prinses Beatrix en prinses Irene op 12 mei 1940 met de torpedobootjager HMS Codrington vanuit IJmuiden naar Engeland.

 Afb: torpedobootjager HMS Codrington

Op deze Duitse propagandafoto marcheren leden van de Nederlandse Arbeidsdienst (NAD) in een typisch Nederlands polderlandschap naar hun werk. Symbool van de Arbeidsdienst is de spade die wordt gedragen als een geweer en die getuigt van het militaire karakter van de organisatie. De NAD vertoont sterke overeenkomsten met de Duitse Reichsarbeitsdienst en is een voortzetting van de Nederlandsche Opbouwdienst (NOD), die op 15 juli 1940 door de toenmalige, door de Duitsers aangestuurde, overheid was opgericht. De NOD was een overgangsorganisatie ter ontmanteling van het Nederlandse leger, en had als doel de stijging van het werkloosheidspercentage te voorkomen. Land bewerken is één van de voornaamste werkzaamheden van de Arbeidsdienst. Aanvankelijk neemt de bezetter genoegen met vrijwilligers, maar vanaf 1942 worden bepaalde categorieën jongeren verplicht opgeroepen. Al snel raakt de NAD steeds meer onder invloed van het nationaalsocialisme. Deze NAD-leden marcheren langs de Ho-Mole aan de Homolefeart nabij Workum.